تاثیر دوره آموزش نظامی بر ویژگی‌‌‌‌‌‌های شخصیتی دانشجویان نظامی

  اهداف: شخصیت از بنیادی‌ترین مفاهیم روان‌شناسی است که با تجارب مختلف تحت تاثیر قرار می‌گیرد. برخورداربودن از شخصیت مطلوب، یک دیدگاه ایده‌آل و مورد توجه برای نیروهای نظامی است. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی اثر دوره آموزش نظامی بر ویژگی‌های شخصیتی دانشجویان غیرورزشکار ورودی به محیط نظامی بود.   روش‌ها: این پژوهش نیمه‌تجربی در سال 1390 انجام شد. افراد مورد مطالعه 105 دانشجوی پسر غیرورزشکار ورودی سال تحصیلی 90-1389 یکی از دانشگاه‌های افسری ایران بودند که با نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه مشخصات فردی و پرسش‌نامه شخصیتی برن رویتر بود. داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و آزمون T وابسته به‌کمک نرم‌افزار آماری SPSS 16 تحلیل شد.   یافته‌ها: آموزش نظامی بر چهار صفت شخصیتی مورد بررسی تاثیر معنی‌دار مثبت داشت و سبب افزایش اعتماد به نفس، برتری‌جویی، برون‌گرایی و کاهش میل به عصبی‌بودن افراد مورد مطالعه شد (001/0=p ). این در حالی بود که آموزش نظامی بر دو صفت شخصیتی اجتماعی‌بودن (002/0=p ) و باخودبودن تاثیر معنی‌دار منفی داشت (001/0=p )، یعنی سبب افزایش حالت باخودبودن و کاهش اجتماعی‌بودن افراد مورد مطالعه شد.   نتیجه‌گیری: آموزش نظامی سبب افزایش تعادل هیجانی، برون‌گرایی، اعتمادبه‌نفس و برتری‌جویی دانشجویان می‌شود. این در حالی است که این برنامه‌ها باعث غیراجتماعی‌شدن و ایجاد حالت انزوا در دانشجویان می‌شود. مسئولین امر باید با درنظرگرفتن تمهیدات لازم در طول دوره آموزش نظامی، مقدمات ازبین ‎ رفتن اثرات منفی و افزایش اثرات مثبت این دوره را بر صفات شخصیتی دانشجویان فراهم آورند.